این جماعت نادان، بدجور دارن مملکت رو به نا کجا آیاد می برن. تو اخبار شنیدم معاون اول رئیس دولت در مقابل تحریم نفتی اروپا می گفت یک اخم ما می تونه صنعت فرانسه رو به نابودی بکشونه و ... یا از اون طرف هی می گن تحریم ها فرصت است و ... حرف هایی که هم باعث خندست هم تاسف. تاسف بابت اینکه کیا دارن مملت رو اداره می کنن.
و بدتر از این ها کوبیدن بر طبل جنگ توسط دو حکومت ایران و اسرائیل هست، حکومت هایی که با کمی فکر می توان به شباهت های زیادشون پی برد. جنگی که خیلی راحت ما رو میتونه 50 سال عقب برگردونه، فقط کافیه به عواقب اصرار بر ادامه جنگ ایران و عراق توسط زمام داران پس از فتح خرمشهر در سال 61 نگاهی گذار کرد.
این روزا کمپین های زیادی برای جلوگیری از جنگ و پیشروی به سمت صلح شکل گرفته و تنها کاری که الان از دست من برمیاد انتشار پیام اونهاست.
پیام تقی رحمانی فعال ملی - مذهبی به کمپین به «خاطر صلح و آزادی» :
" جنگ در هر حال شوم است اگر چه زمانی باید برای دفاع جنگید ولی نباید فراموش کرد در جنگ مردم بازنده هستند و فرصت طلبان برنده اصلی جنگ .
گاهی فکر می کنم که جنگ بعدی در خاورمیانه را چه کسی شروع می کند این همه سلاح که به منطقه فروخته میشود، جنگ راه خواهد انداخت، صدام و شاه سلاح خریدند و جنگ راه افتاد.
خلاصه قدرتهای بزرگ نمی توانند با هم بجنگند اما باید تجارت پر سود اسلحه ادامه یابد پس در حاشیه جهان صنعتی جنگ راه اندازند تا سود ببرند.
خلاصه قدرتهای بزرگ نمی توانند با هم بجنگند اما باید تجارت پر سود اسلحه ادامه یابد پس در حاشیه جهان صنعتی جنگ راه اندازند تا سود ببرند.
اما چرا ما باید هیزم آتش سود آنان باشیم. حق ما جنگ نیست. این را باید به گوش حاکمان رساند. بچه های ما حق دارند در صلح زندگی کنند تا ببالند و زندگی بهتر داشته باشند. این حق را بخواهیم و بگیریم.
پس جنگ هشت ساله را خاطره ای بر علیه جنگ کنیم و توجه کنیم چه کسانی خواستار ادامه جنگ تا رفع فتنه در جهان شدند و چه افرادی بعد عقب نشاندن متجاوز، ضرورت صلح را گوشزد کردند، همین افراد اکنون از حاکمان ایرانی می خواهند که در برابر مردم احساس مسولیت کنند.
ایران فقط متعلق به حاکمان نیست، به همه تعلق دارد پس باید در باره سرنوشت آن همه نظر دهند و حکومت آن را اجرا کند نه آن که حکومت تصمیم بگیرد و یک ملت را درگیر رفتار نسنجیده خود سازد.
قدرت ها به دنبال سود خود هستند اما نباید به دلیل غرور و هر عاملی در بازی آنان نقش هیزم آتش را بازی کرد. پس فراخوان به صلح و آزادی را گرامی بداریم که دردمندانی ازداخل ایران ما رابه آن فراخوانده اند. "
پس جنگ هشت ساله را خاطره ای بر علیه جنگ کنیم و توجه کنیم چه کسانی خواستار ادامه جنگ تا رفع فتنه در جهان شدند و چه افرادی بعد عقب نشاندن متجاوز، ضرورت صلح را گوشزد کردند، همین افراد اکنون از حاکمان ایرانی می خواهند که در برابر مردم احساس مسولیت کنند.
ایران فقط متعلق به حاکمان نیست، به همه تعلق دارد پس باید در باره سرنوشت آن همه نظر دهند و حکومت آن را اجرا کند نه آن که حکومت تصمیم بگیرد و یک ملت را درگیر رفتار نسنجیده خود سازد.
قدرت ها به دنبال سود خود هستند اما نباید به دلیل غرور و هر عاملی در بازی آنان نقش هیزم آتش را بازی کرد. پس فراخوان به صلح و آزادی را گرامی بداریم که دردمندانی ازداخل ایران ما رابه آن فراخوانده اند. "
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر