۱۳۹۱ شهریور ۱۴, سه‌شنبه

تا هوایی تازه



نفسی در من زندانی ست
تا دیار روشنان می بایست که پر بر گیرم
تا هوایی تازه.
آن جا که گستره مهتاب
زندگی ست
و خورشید
 آزادی. 

(شاعر نامشخص)
ارسال شده توسط در
برچسب‌ها:

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

اشتراک در: نظرات پیام (Atom)